ลมหนาวพัดมาอีกแล้ว ..
ยังไม่เห็นมีใครมากอดเลย ..
ประโยคสั้นๆ ที่หลุดออกมาจากปากเด็กชายวัย 4 ขวบขณะเล่นกองทรายอยู่หน้าบ้าน ฟังแล้วอดคิดนึกขำหัวเราะไม่ได้ทุกที เจ้าหนุ่มน้อยคงไม่เข้าใจหรอกว่ามันหมายถึงอะไร แต่มันทำให้เราขำและนึกถึงทุกครั้งที่มีสายลมหนาวพัดมา
ธันวาคมเดือนสุดท้ายของปี ช่วงเวลาแห่งการเฉลิมฉลอง และการมีคู่ เรามักจะได้รับการ์ดเชิญให้ไปร่วมแสดงความยินดีในงานมงคลสมรสเสมอในช่วงนี้ คงเพราะอากาศเย็นที่ทำให้กลางคืนเป็นช่วงเวลาที่แสนจะโรแมนติกสำหรับคนมีคู่
ส่วนคนที่ไม่มีใครมันคงเป็นช่วงเวลาที่หนาวเหน็บและเศร้าซึมเลยทีเดียว
แน่นอนว่าใครๆ ก็อยากเป็นคนที่มีคู่กันทั้งนั้น แต่บางครั้งคนเราก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะเลือกเสมอไป มันต้องมีบางเวลาที่เราจะต้องอยู่คนเดียวบ้าง ไม่ว่าจะเต็มใจหรือไม่ก็ตาม เราเองก็ผ่านมาทั้งสองอย่าง สิ่งหนึ่งที่เรียนรู้มาก็คือ ทุกอย่างจะต้องมีคู่เสมอ มีบวกก็ต้องมีลบ มีถูกก็ต้องมีผิด มีคนรักมันก็มีข้อดี การอยู่คนเดียวมันก็มีข้อดีเช่นกัน
แต่ถ้าเลือกได้ขออยู่กับคนที่เรารักและรักเราจะดีกว่า
หวังว่าเราคงไม่ต้องหนาวอย่างโดดเดี่ยวอีกแล้วนะ ทั้งปีนี้และตลอดไป
ลมหนาว : Tea for Three
ผ่านลมหนาว จะกี่คราวก็ยังเหมือนเดิม ไม่มีใครให้ใจอุ่น
อยากจะหา คนที่ทำให้ใจสมดุลย์ แต่ไม่เคยสมหวังสักที
ใกล้หน้าหนาวทุกครั้ง ไม่มีคนคอยคิดถึง
อยากมีใครให้รักให้ซึ้ง เหมือนคนอื่นเขา
ใกล้หน้าหนาวทุกครั้ง คล้ายฤดูกาลยิ่งเหงา
ต้องทนหนาวกับใจที่เหงา คนเดียวอย่างเดิม
ลมหนาวมาเมื่อใด ใจฉันคงยิ่งเหงา
คืนวันที่มันเหน็บหนาว ไม่รู้จะทนได้นานเท่าไร
ลมหนาวมาเมื่อใด กลัวฉันกลัวขาดใจ
เพราะหัวใจที่มันอ่อนไหว ไม่เคยได้รักจากใคร เสียที
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น