ตั้งแต่เป็นเด็กนักเรียนตัวน้อยก่อนวัยผูกคอซองก็มักจะถูกมองว่าเป็นเด็กแก่นกะโหลกคนหนึ่ง
เป็น "ไอ้มดแดง"ของเพื่อนๆ เพราะความแสบซ่าส์ และห้าวไม่กลัวใคร
แม้แต่ปัจจุบันทำงานแล้ว ก็ยังเลือดร้อน ไม่ยอมคน เจ้าอารมณ์ไม่เปลี่ยน ยังคงเป็นคนดื้อที่แม้บางครั้งรู้ทั้งรู้ว่าสิ่งทำนั้นไม่ถูกต้อง แต่ก็ยังปล่อยให้อารมณ์นำความคิด แม้กระทั่งตัวเองยังเหนื่อยใจ
คงเป็นโชคดีในชีวิต ที่อย่างน้อยก็ยังมีใครบางคนที่เข้าใจ และยอมรับในสิ่งที่เราเป็น คอยให้ความเอาใจใส่ คอยอยู่เป็นกำลังใจเสมอแม้ในวันที่รู้สึกย่ำแย่
นึกเสียใจที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยเปิดใจรับรู้ถึงความรักที่เค้ามีให้เลย กว่าจะคิดได้และรู้ว่าเค้ารักเราแค่ไหน ก็เมื่อเวลาผ่านไปนานหลายปี ถึงวันนี้อยากบอกเค้าว่า "ขอบคุณมากค่ะ" ที่เข้าใจ ให้อภัย และอดทนอยู่เคียงข้างตลอดมา ความรัก ความห่วงใจที่ส่งมาให้ ตอนนี้ได้รับรู้และซาบซึ้งมาก
ทุกวันนี้..รู้สึกดีที่มีคุณค่ะ
ขอบใจนะ : เต็ม วุฒิสิทธิ์
อาจมีอยู่หลายคราว ฉันทำตัวที่ดูไม่ดีเท่าไหร่
เกิดมาแบบนี้เอง คนเลือดร้อน ชอบใช้อารมณ์มากไป
*อาจจะวู่วาม ไม่เยือกเย็น แต่มันแสดงออกมาด้วยใจ
รู้ว่าผิดก็รู้ที่ทำไป แต่ฉันไม่ได้อยากจะไม่ดี
**ขอบใจเธอที่รู้ และคอยอยู่ข้างฉัน เข้าใจสิ่งที่ฉันเป็นอยู่
ขอบใจเธอที่เห็น และคอยฉุดมือฉันให้ดีกว่าสิ่งที่เป็นอยู่
..ขอบใจนะ..ขอบใจ..
กับคนที่เขาดี ฉันก็ดี ไม่เคยเกเรแกล้งใคร
กับคนที่เขาระราน ทำกับฉัน บางครั้งไม่มีใครเข้าใจ (*,**,**)
วันจันทร์, ธันวาคม 04, 2549
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น