บ้างก็บอกว่ายังมีความสุขกับชีวิตโสดไร้พันธะ ยังไม่อยากมีห่วง ยังไม่ต้องการมีใครมาร่วมแชร์ความเป็นส่วนตัว เรียกว่า ยังไม่ถึงเวลา..ว่างั้น บางคนก็มีหลักเกณฑ์ยืดยาวในการคัดเลือกบุคคลที่มีคุณสมบัติเหมาะสมจะเป็นคู่ครองที่ดี แฟนชั้นต้องอย่างนั้นอย่างนี้ ประมาณว่าอุดมคติซะจนมันจะมีจริงๆ ไหมวะเนี่ยคนแบบนี้? หรือถ้ามีจะเหลือมาถึงเราเหรอ? ไม่มั่นใจว่าจะโชคดีขนาดนั้น
ก็เข้าใจค่ะว่า ใครๆ ก็ต้องอยากตัดสินใจในสิ่งที่ถูกและดีที่สุดให้กับชีวิตตัวเองอยู่แล้วใช่ไหมคะ มันก็คงไม่แปลกอะไร หากเราอยากจะใช้เวลาดูให้ดีๆ เสียก่อนที่จะตกลงปลงใจกับใครสักคน
ในเมื่อเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่เลยนะ เป็นชีวิตอีกครึ่งชีวิต (หรือมากกว่านั้น) ที่จะต้องดำเนินต่อไป
หลายคนบอกว่าเลือกคู่ก็เหมือนกับการซื้อล็อตเตอรี่ ที่มีเลขให้เลือกได้มากมายตราบเท่าที่คุณยังถือเงินไว้ในมือ แต่เมื่อใดก็ตามที่ตัดสินใจซื้อไปแล้ว ก็ต้องลุ้นได้แต่เลขที่เลือกนั้น แม้ว่าภายหลังจะไปเจอเลขใหม่ที่ถูกใจกว่าเดิม แต่ก็ซื้อไม่ได้เสียแล้ว
และขึ้นชื่อว่าเป็นการเสี่ยงโชค โอกาสถูกมีน้อยมาก แต่ถ้าเลือกใบที่ถูกรางวัล (สำหรับคุณ) นั่นเป็นโชคดีอย่างมหาศาลที่ใครๆ ต่างก็ต้องชื่นชมยินดี และอดอิจฉาไม่ได้
แต่ถ้าเป็นปัจจุบันนี้ ซื้อผิดอาจไม่ต้องคิดจนตัวตายเหมือนเมื่อก่อน เพราะการซื้อเลขใหม่ยังเป็นไปได้ ถ้าคุณยินยอมและล็อตเตอรี่ใบนั้นพร้อมใจที่จะไปจากคุณเอง
แต่ในเมื่ออนาคตมันยังมาไม่ถึง ก็อย่าเพิ่งร้อนตัวว่าทุกอย่างมันจะน่ากลัวขนาดนั้น ก็ลองคบกันไปดูก่อน เปิดโอกาสเรียนรู้กันและกัน บางทีฝนมันอาจจะไม่ได้ทำให้หนาวอย่างเดียวก็ได้นะ ฝนอาจจะทำให้เย็นสบาย ให้ตัวได้เปียกบ้างจะได้รู้รสชาติของชีวิต
เจ้าสาวที่กลัวฝน :: เรวัต พุฒินันทน์
เหตุอันใดพอความรักเธอเริ่มต้น ชายทุกคนหลีกไกล เหตุใดเธอเคยคิดดูหรือไม่ ใครล้อมกรอบตัวเอง
ตั้งข้อแม้รักเสียมากมาย จะมีชายใดเป็นได้ดัง เช่นกฏเกณฑ์เธอวางไว้ใครบ้าง จะมีทางเป็นชายของเธอเธอเห็นใคร ใยถึงต้องหลอกตัวเอง
ใจเธอคิดเองคิดกลัวทุกอย่าง บางครั้งเธอเต็มใจแต่กลัว เปรียบเธอเป็นคนกลัวฝนที่เย็นฉ่ำ กลัวฝนทำเธอเปียกปอนไป
*หากเธอคิดพบรักที่ชื่นฉ่ำ อย่ามัวทำตัวเองมืดมน อย่ากลัวฝนเพราะฝนนั้นเย็นฉ่ำ อย่ามัวทำตามความคิดเดิม ลองคิดดู ลองหาทางสู้กับฝน
**ท้องฟ้าใสยามฝนซา เปียกปอนกันมากลับแห้งไปความรักนั้นต้องมั่นใจ ฝากใจให้รักชักนำ (*,**)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น