ถ้านับคนที่ได้ผ่านเข้ามาพบเจอกันในแต่ละวัน ก็คงจะเป็นจำนวนไม่น้อยเลยทีเดียว ในเมื่อโลกแสนกว้าง และคนทุกคนต่างก็มีเส้นทางชีวิต ความฝัน และความต้องการที่แตกต่างกัน
การที่ "เส้นทาง" อันแสนยาวไกลจะมาบรรจบพบกันได้ มันเป็นเรื่องจงใจ หรือ บังเอิญ?
มีหลายต่อหลายคนเข้ามาในชีวิตเรา เพราะคำว่า "รัก" จึงอยากจะผูกพันด้วย
แต่เพียงเวลาไม่นานนัก เค้าเหล่านั้นก็แยกจากเราไปตามเส้นทางชีวิตของตัวเอง
เพราะอะไรล่ะ เพราะ "เราไม่ดี" หรือ "เข้ากันไม่ได้" หรือ เหตุผลอื่นๆ อีกร้อยแปดข้ออ้าง
แต่ที่แน่ๆ ความรักของพวกเค้า ทำให้เราไม่เชื่อมั่นใน "ความรัก" เอาเสียเลย เริ่มง่าย..จบง่าย..ไร้ค่า..
เกือบจะมีหนุ่มนายหนึ่งที่เอาชนะใจเราได้จากการประกบติดเราอย่างเหนียวแน่น
แต่แล้วอีกไม่กี่เดือนต่อมา ก่อนที่เค้าจะได้รับสถานะ "แฟน" ด้วยความยินยอมจากเรา ความคิดว่าจะบอก "รัก" ให้ได้ยินนั้นก็พังทลายไปพร้อมกับความเชื่อใจ
.. รักแล้วหลอกกันทำไม..
เคยคิดว่าจะไม่เชื่อใจผู้ชายที่ไหนอีกแล้ว ..
แต่บางที "ฟ้า" ก็เล่นตลก!!
ใครจะไปคิดล่ะว่า ในที่สุดเราก็รักผู้ชายคนหนึ่งเข้าจนได้
คนที่เคยเป็นเพื่อน เป็นพี่ชาย เป็นที่ปรึกษา เป็นที่ระบาย เป็นคนซับน้ำตา
Superman คนนั้น
..ไม่เข้าใจ..
กว่าจะรู้สึกตัวว่าคนที่อยู่เคียงข้างมานาน นั่นแหละคือคนที่รักเราที่สุด
เด็กโง่จริงๆ เลยนะเรา..
อุ่นใจ :: Christina Akira
วันเวลาที่ล่วงเลยมันซื้ออะไรมากมาย
และรวมไปถึงหัวใจใครบางคนที่ชีวิตฉันได้เจอ
มีคนบางคนผ่านมา และไม่ช้าพวกเขาก็ผ่านไป
และมีใครอีกมากมาย ที่เข้ามาและจากกันไป
ไม่เคยมีใครสักคน อยู่กับฉันรักฉันตลอดไป
ไม่เคยมีใครที่เต็มใจ อยู่กับฉันเวลาเดือดร้อน
*แต่มีคนเพียงหนึ่งคน.. คนเพียงหนึ่งคน.. เขาไม่เคยไปไกล
ก็คือเธอเพียงผู้เดียว.. เธอเพียงผู้เดียว.. ที่ไม่จากไปไหน
**พรุ่งนี้หรือว่าเมื่อไหร่ หรือว่าวันใด เธอยังคงเหมือนเดิม
ไม่เคยต้องมีคำสัญญา ไม่ต้องบอกรักก็เข้าใจ
ไม่เห็นต้องเหมือนคนอื่น ไม่ต้องวุ่นวาย
ไม่เคยต้องมีคำพูดใด แค่มองไปไกลๆ เห็นเธอ..ก็อุ่นใจ
เวลาที่ใจเงียบเหงาและปวดร้าว ฉันเห็นเธอเข้ามา
เวลาที่มีน้ำตา ก็คือเธอที่อยู่ตรงนี้
เวลาที่ฉันเหนื่อยล้า และมองหาเหมือนคนช่วยปลอบใจ
แต่มีคนเดียวที่เข้าใจ แค่มองตาทีไรก็รู้
(*,**,**)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น