วันศุกร์, กุมภาพันธ์ 16, 2550

++ ได้หรือเปล่า :: ละอ่อน ++

ความรักบางทีก็เป็นเรื่องที่ยากจะเข้าใจเนอะ
เวลาไม่อยากจะรัก ไม่ว่าคนนั้นจะแสนดียังไงก็ไม่รักอยู่ดี
แต่เวลาที่นึกจะรักใครขึ้นมาสักคน
กลับกลายเป็นใครก็ไม่รู้ที่ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะคบกันได้

คงเพราะ "ความรัก" เป็นสิ่งที่ไม่สามารถจะคาดเดาอะไรได้เลย

สุข.. เศร้า.. เหงา.. อบอุ่น.. ร้องไห้.. หัวเราะ..

มันจึงมีสเน่ห์ที่ทำให้ใครๆ ก็อยากจะเข้าไปผูกพัน
และถ้าลองได้รักใครเข้าไปจริงจังแล้วล่ะก็
มันคงยากที่จะถอนตัวออกมาได้โดยไม่รู้สึกอะไร

พอรักกันแล้วมันอยากได้ยินว่า "รัก" นี่นา
แม้ว่าคำพูดจะไม่สามารถยืนยันได้ว่าทุกอย่างจะต้องเป็นจริง
แต่อย่างน้อยมันก็มีความหมายสำหรับคนที่รอคอย
แค่ได้ยินคำนี้จากคนที่เรารู้สึกดีๆ ด้วยมันก็ดีใจแล้วล่ะ
ทำให้อุ่นใจได้ว่าเราไม่ได้คิดไปเองคนเดียว..

ว่าแต่.. อย่าทิ้งกันนะ!

ได้หรือเปล่า : ละอ่อน
รักเป็นเช่นไร บางครั้งทำไมมีคำร่ำลา
ก็ยังไม่เข้าใจ ชั้นเห็นบางคนยังเสียน้ำตา
ไม่อยากจะพบเจอเรื่องราวเหมือนอย่างนั้น
อย่างมีคำยืนยันได้ไหม

*ถ้าชั้นจะรัก ถ้าชั้นจะฝากใจ เธอเองต้องสัญญามาก่อน
ว่าเธอจะรัก มั่นคงและแน่นอน ไม่คิดที่จะทิ้งไป (ได้หรือเปล่า)

อาจดูว่าง่ายไป ที่ฉันต้องการแค่คำพูดจา
แต่ฉันจะมั่นใจ ถ้าเป็นคำที่เธอพูดมา
ไม่อยากให้รักเราเป็นเพียงแค่ความฝัน
หากเธอจะยืนยันได้ไหม.. (*)

อยากขอเพียงถ้อยคำที่จริงใจ
จะนานสักเท่าไหร่ ก็ยังคงจะรักเธอ..



ไม่มีความคิดเห็น: